... تلخ مثل عسل
بی شک می توان روزهای تازه ای رقم زد ...... تلخ مثل عسل
بی شک می توان روزهای تازه ای رقم زد ...حالی برای گفتن دیوان شعر نیست ...
باید تو روزای برفی و سرد ...
یکی باشه دست آدم رو بگیره و...
دل آدم رو گرم کنه ... !
+ آهنگ
برای سقوط به ارتفاع نیازی نیست
از این پل
می دانم «صراط» یعنی مستقیم
اما تمام راه های دنیا را
اریب رفته ام
نیازی به فرجام خواهی نیست
حکم عادلانه است
... 
ﺩﻳﺪﻯ ﻭﻗﺘﻰ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﻭ ﺑﺎ ﻛﺎﻏﺬ ﻣﻴﺒﺮﻯ ﺍﺫﻳﺘﺖ ﻣﻴﻜﻨﻪ، ﻣﻴﺴﻮﺯﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻜﺮﺕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﻤﻴﺮﻩ ،
ﺍﻣﺎ ﻣﺜﻼ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﻣﻴﺒﺮﻯ ﺑﻌﺪﻩ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﻴﻜﻨﻰ
ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻛﺎﻏﺬ ﺍﺯ ﭼﺎﻗﻮ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺗﺮ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺁﺳﯿﺐ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﻏﺬ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﯽ ...
ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺑﻌﻀﻲ ﺁﺩﻣﺎﺱ ...
+ بی قرار میشوی ؛ وقتی قرار کسی نباشی ...!!!
روزای خوب ...
من ، سیاره عشق
موکب تنهایی مان
تو ، بود و نبود
اشارتی از موی بر جای مانده
لختی درنگ
و آه...
هر چیزی می تواند در هر لحظه تغییر کند، ناگهان و برای همیشه! ...
هیچ کس
به فریادم
نمی رسد
تو
به سکوتم برس ...
وقتی که کوه صبرم بر باد رفته باشد ...
ای وای بر اسیری ، کز یاد رفته باشد
در دام مانده صید و صیاد رفته باشد ...
گرفته حالی ما را کسی نمی فهمد/ ترنج قالی ما را کسی نمی فهمد
آغوش تو چتر نجات من است،
چرا باز نمی شود؟
+ آدم درون ریزی هستم که الان به شدت، از درون لبریزم... اما عجیب است که این لبریز، چرا سرریز نمیشود، ..!
+ گرفته حالی ما را کسی نمی فهمد/ شکسته بالی ما را کسی نمی فهمد
شبیه دهکده های جزامیان هرگز/ غم اهالی ما را کسی نمی فهمد
همیشه آفت از این روستا گذر کرده است/ بلای شالی ما را کسی نمی فهمد
هزار حور و پری در دلش نشسته ولی/ ترنج قالی ما را کسی نمی فهمد
اگر چه وارث #شعر هزار ساله شدیم/ بزرگ سالی ما را کسی نمی فهمد
چاه شب ...
نیمه شب و
من و
یاد تو
و کتابی
وارونه در دستم
+ نیمه شب می شود / نگاهم از بوی پیاز داغ زندگی داااااغ / صبح شووو لطفا ... / شاید .../ باز شود پنجره ی حرف های ناگفته / و آقتاب از رنگین کمان اشک طلوع کند
+ کسی توی دلش ... / به چاه شب رسیده است
+ آهنگ